Blog

Podcast aflevering #3: Lots leescrisis

Aflevering 3 van de podcast is er! En deze is wat langer, want na de koekreep met tahin en chocolade, ontvouwt zich een gesprek, naar aanleiding van een stuk van Maartje Wortel in Trouw, over Lots leescrisis: ze heeft steeds minder zin om Nederlandse literatuur te lezen, en wil weten hoe dat komt. Luister hier! (of op alle bekende plekken waar je podcasts kunt luisteren)

Besproken boeken: Uit één bakblik – Edd Kimber * Mijn lieve gunsteling – Marieke Lucas Rijneveld * De goede zoon – Rob van Essen * Miniapolis – Rob van Essen * De koerier van Maputo – Jenne Jan Holtland * Waar is het lam? – Mustafa Stitou * Zondagmorgen – Willem Jan Otten * Tuinieren met Monty Don – Monty Don.

Ook genoemd: Ik ga leven – Lale Gül * De geschiedenis van mijn seksualiteit – Tobi Lakmaker * Wat je van bloed weet – Philip Huff * Het aanbidden van Louis Claus – Valentijn Hoogenkamp

Lot’s Leesclub

‘Mooi, maar dat is het woord niet…’ (een citaat van Rutger Kopland), maar wat het dan wel is, daar zoekt Lot graag naar in haar gesprekken over boeken. Zeker als ze een leesclub leidt. Dat gaat ze eindelijk weer doen. 5 Keer in 2022. En wat doen we dan?

In Lot’s leesclub graven we. We vragen ons af wat we precies vinden. Waarom we iets mooi vinden. We duiken diep in de tekst en proberen lagen uit te puren. Daarbij staat centraal wat het boek ons vertelt en wat wij meenemen bij de lezing van een boek. Wil je weten hoe dat gaat, praten over meer dan ‘mooi’? Lees hier. De boeken zijn zowel fictie als non-fictie.

Voorafgaand aan de avond krijg je alvast 1 vraag om je op voor te kunnen bereiden. Soms zullen er extra teksten of overwegingen zijn.

Dit jaar vindt Lot’s Leesclub 5x plaats. Data en titels staan al vast:
16 juni – Vrij van Lea Ypi
21 juli – Het woord voor rood van Jon McGregor
1 september – Een systeem zo magnifiek dat het verblindt van Anna Svensson
6 oktober – Troost van Michael Ignatieff
10 november – Maxwell’s demon van Steven Hall (Let op! Er is van dit boek nog geen vertaling aangekondigd)

Aan Lot’s leesclub kunnen maximaal 8 mensen deelnemen. Het is leuk als de groep een beetje regelmaat kent, daarom bieden we de leesclub in eerste instantie als pakket aan. Je kan alle 5 leesclubs afnemen voor 60 euro. Als er na 15 mei nog plekken over zijn, dan kan je ook los inschrijven op een avond voor 13,50 per keer. Deelnemers van de DIEP LEZEN leesclub, die werd opgeschort vanwege corona kunnen de serie afnemen voor 50 euro of een keer gratis meedoen.

In het kort:

Lot’s Leesclub
‘Waarom vonden jullie dit boek mooi?’
Voor jullie door Lot
-in 2022 op 5 donderdagavonden
-start 16 juni
-De titels zijn al bepaald
-grotendeels vaste groep
-5 avonden in 1 keer: 60 euro, losse avonden: 13,50

Hoe ik een lezer werd #4: Luc Teepe

Boekhandel Over het water organiseert een schrijfwedstrijd rond het Boekenweekthema ‘Eerste liefde’. Daar is van alles over te zeggen (lees bijvoorbeeld Lots worsteling ermee), maar wij dachten bij de woorden ‘eerste liefde’ in de eerste plaats aan de eerste boekenliefde, en gingen naar aanleiding daarvan praten over bij welk boek bij ons voor het eerst de bliksem insloeg, en van ons een lezer maakte. Die vraag stellen we dus ook in de schrijfwedstrijd: schrijf in 500 woorden over het boek dat jou een lezer maakte. Meer info vind je hier. Terwijl de inzendingen binnenkomen, nemen de medewerkers van Boekhandel Over het water zelf – buiten mededinging – de handschoen op. Dit is de eerste boekenliefde van Luc Teepe.

Er werd altijd gelezen bij mij thuis. Als kind van Lot kreeg ik het met de paplepel ingegoten. Ik vond het leuk, maar niet superdenderend.

We gingen elk jaar naar de Uitmarkt. Ik, mijn moeder, mijn opa. En elk jaar wilde mijn moeder per se langs het stukje Uitmarkt waar de uitgevers stonden. Ik vond het saai, maar liep mee op zoek naar ponyboeken.

In 2013, ik was acht, gebeurde dit ook. Deze keer stond er een auteur boeken te signeren: Ilse Bos. Ze presenteerde ons haar boek Troep. Mijn moeder wilde het voor mij kopen, maar ik wilde niet. Ik wilde immers liever een van de ponyboeken die ik inmiddels gespot had, en het boek leek me ‘stom’. Toch kocht ze het voor me, en ze las het aan me voor voor het slapen gaan.

Ik werd verliefd. Verliefd op het boek, de karakters, de wereld. Toen mijn ouders me het helemaal hadden voorgelezen heb ik het zelf direct herlezen. En nog eens. En nog eens. Met mijn zakgeld kocht ik het luisterboek en luisterde ik het zo vaak dat ik sommige hoofdstukken uit m’n hoofd kende.

Mijn editie valt inmiddels uit elkaar, zo vaak heb ik het gelezen. De rug zit vast met plakband en de pagina’s hangen scheef in de band.

Sindsdien ben ik een lezer. Sindsdien lees ik de schoolbibliotheek leeg, geef ik al mijn geld uit aan boeken en steel ik boeken uit mijn moeders kast.