Wij slaven van Suriname

De geschiedenis van onafgedaan onrecht uit het verleden

Aby:
Bij mijn opa en oma stonden drie boeken naast elkaar in de boekenkast. “Max Havelaar”, “Bloed over Johannesburg”, en “Wij slaven van Suriname”. Ik was te jong om ze te lezen, maar nu ik een oude vent ben, kan ik het wel aan. Het is een echte duik in de geschiedenis, niet alleen betreffende het thema, maar ook in taalgebruik. De Kom schreef met de hoogdravendheid van auteurs met een missie uit zijn tijd (1989-1945), maar ook met passende gedrevenheid. Toen het boek verscheen werd het nog als subversief beschouwd, nu vraag je je (=ik me) af hoe het toch kan dat zijn waarnemeningen ooit als onjuist werden gezien. De blik op het verleden verandert soms ten goede.

De uitgever:
Wij slaven van Suriname van Anton de Kom is zowel een literair meesterwerk, persoonlijke en algemene geschiedschrijving als een felle aanklacht tegen racisme en uitbuiting. In dit boek uit 1934 werd voor het eerst de Surinaamse geschiedenis beschreven vanuit antikoloniaal gezichtspunt, door een afstammeling van slaafgemaakten die de gevolgen van de koloniale overheersing aan den lijve had ondervonden. De Kom vertelt hoe het Nederlandse koloniale bewind het land en zijn inwoners onderdrukte, en hoe verschillende Surinaamse bevolkingsgroepen daartegen in opstand kwamen. Met grote eruditie schrijft hij over de verschrikkingen, maar ook over moed, zelfrespect en vrijheid. 157 jaar na de officiële afschaffing van de slavernij en 86 jaar na publicatie heeft het boek, en zijn boodschap, niets aan zeggingskracht ingeboet.