Blog

De vakantie is voorbij, nieuwe boeken verschijnen.

Het leek wel of alle boeken met vakantie waren. De afgelopen weken kwam er weinig nieuws uit, Augustus van John Williams daargelaten.

Maar dat is nu voorbij, hoera! De nieuwe Mitchell is binnen (in het Engels). Ik heb er al goede en intrigerende verhalen over gehoord. Denk aan een beetje van Jacob de Zoet en een beetje van Wolkenatlas. En de eerste zin is al goed:

‘I fling open my bedroom curtains, and there’s the thirsty sky and the wide river full of ships and boats and stuff, but I’m already thinking of Vinny’s chocolatey eyes, shampoo down Vinny’s back, beads of sweat on Vinny’s shoulders, and Vinny’s sly laugh, and by now my heart is going mental and, God, I wish I was waking up at Vinny’s place in Peacock Street and not in my own stupid bedroom.’
The Bone Clocks van David Mitchell (19,95)

Het (non-fictie) boek met deze zin is ook binnen: “‘Ik haalde voorzichtig de lagen slib eraf en toen kwam de mooiste vis tevoorschijn die ik ooit had gezien,’ herinnert ze zich.” De coelacant (spreek uit: seulakant), die vis die de dinosauriërs en zijn eigen uitgestorvenheid overleefde, is het onderwerp in Een vis uit andere tijden van Samantha Weinberg. (21,99) Een fascinerend beest met een fascinerend verhaal.

Meesterchroniqueur Philipp Blom heeft weer een staaltje geschiedschrijving afgeleverd. Na zijn beroemde De duizelingwekkende jaren, over Europa tussen 1900 en 1914, heeft hij nu het interbellum uitgeplozen. Alleen de wolken, cultuur en crisis in het Westen, 1918-1938 (34,90)
Ook een citaat: ‘Auto’s, films en radio’s brachten traditionele waarden meer schade toe dan oceanen alcohol hadden kunnen doen, alleen was het een stuk moeilijker om daar de pest aan te hebben.’

Non-fictie leesclub: de bedachtzame boekenwurm

Elk non-fictieboek is een interface, een intermediair tussen u en een ‘stukje realiteit’ dat u niet kent. Eigenlijk is non-fictie het equivalent van fotografie, zoals fictie dat is van schilderkunst. Een deel van de werkelijkheid wordt door een non-fictieboek uitgelicht, ingekaderd en speciaal belicht om te onderzoeken wat we nu eigenlijk voor ons zien. Bent u nieuwsgierig naar wat zich ophoudt achter ‘de waan van de dag’ én wilt u daar met anderen over van gedachten wisselen tijdens een prettig gesprek, dan is de non-fictie leesclub iets voor u!

Non-fictie leesclub: de bedachtzame boekenwurm als tegenwicht voor de vluchtige kwetteraar.

Om deel te nemen aan de leesclub hoeft u een non-fictieboek niet helemaal te lezen (alhoewel dat natuurlijk best mag). Het belangrijkste is dat u zich een idee hebt gevormd van wat het boek te vertellen heeft en hoe dit resoneert met uw blik op de wereld. Om hierover in gesprek te gaan wordt voor elke bijeenkomst van u gevraagd om een citaat mee te brengen uit het boek, een citaat dat bij u de meeste weerklank vindt en waar u persoonlijke betekenis aan hecht.

De non-fictie leesclub komt eens in de zes weken bij elkaar en wordt gemodereerd door journaliste/kunstenares Teresa van Twuijver. Boeken worden in overeenstemming gekozen. Getracht wordt een goede balans te vinden tussen politiek, filosofie, geschiedenis, biografie, economie, maatschappij, cultuur en wetenschap. De nadruk zal liggen op actuele boeken, maar ‘klassiekers’ kunnen naar wens de revue passeren. Er is geen voorkennis vereist.

Een paar tips.
• Formuleer voor uzelf, voordat u het boek openslaat, een kleine verwachting. Waar denkt u dat het boek over gaat en wat hoopt u van het boek op te steken? Noteer een korte reflectie op het schutblad. Dit klinkt ‘huiswerk-achtig’ maar u zult zien dat het boek hierdoor meer persoonlijke betekenis voor u krijgt.
• Lees in ieder geval de inleiding. Vaak wordt hier een ‘totaaloverzicht’ gegeven van het boek en licht(en) de auteur(s) zijn/haar/hun motieven en belangrijkste conclusies nader toe.
• Hebt u weinig tijd, scan dan de inhoudsopgave en kies de hoofdstukken die u het meest interesseren. Wees zo kieskeurig als u wilt. Het is geen schande om de rest van het boek achterwege te laten wanneer u het idee hebt dat uw selectie voldoende verrijkend is.
• U hoeft een non-fictieboek niet van begin tot einde te lezen. Sterker: het is vaak veel beter om door het boek te bladeren en te beginnen waar u wilt, waar uw oog op valt, waar u een aanknopingspunt vindt. Zie non-fictie als een lopend buffet: aan u de keuze! (Overigens worden noodzakelijke leesinstructies, zonder welke het boek onbegrijpelijk dreigt te worden, vaak expliciet door de auteur aangegeven.)
• U kunt ook integraal scannen: u leest van alle hoofdstukken het begin, de tussenkopjes en het einde.
• Heeft een boek illustraties, bekijk deze dan eerst zonder de bijschriften te lezen. Laat het beeld op u inwerken en probeer u af te vragen wat u ziet en hoe dit aanhaakt bij het thema van het boek. Ook dit verhoogt uw perceptie en leesplezier.
• Schrijf in de kantlijn! Onderstreep! Maak aantekeningen! Noteer associaties. En stel vragen: schrijf in uw boek de vragen die u aan de auteur zou willen stellen. Zo gaat u ‘in gesprek’ met de tekst.
• Wees niet bang voor verveling. Sommige taaie teksten hebben een fantastische pay-off wanneer u ze eenmaal hebt doorgewerkt. Maar laat verveling niet de overhand krijgen. Wanneer een boek u gewoonweg niet weet te boeien, ook niet wanneer u zich daar enige tijd overheen aan het zetten bent, dan heeft het boek u blijkbaar weinig te melden. De interessante vraag is dan: waarom eigenlijk niet?

Tips voor de thuisblijver

Nee, vakantieganger, hier houdt het op voor jou. Deze boeken zijn niet om mee te nemen, maar om thuis te lezen, waar geen zand is, waar niets kwijtraakt, waar je een leunstoelreis kunt maken.
Weg, wandelaar en wereldreiziger, jullie tips staan elders op de site.

‘S. is het mooiste boek dat ik ooit heb gelezen,’ schreef The New Yorker en in dit geval is dat letterlijk te nemen. In een eenvoudige zwarte cassette zit een oud bibliotheekboek: Schip van Theseus. Sla het open en je zult vinden dat het mishandeld is. Er is in geschreven, ondanks het verzoek ‘de boeken niet te beschadigen‘. Bovendien vallen er briefjes uit: betekende servetten, ansichtkaarten, oude foto’s…

Al deze, ook in vertaling, prachtig vormgegeven aanwijzingen voeren de lezer mee op de zoektocht naar Straka, de schrijver van Schip van Theseus. Een studente en een promovendus gaan op onderzoek (via de marges van het boek), maar worden tegengewerkt…
Een uniek boek, dat je niet op de ereader kunt lezen (dat was vandaag voor een klant hét argument om het te kopen). S. is een boek van J.J. Abrams en Doug Dorst (29,99 (!))
Een boek om in te reizen is Made in Europe, De kunst die ons continent bindt van Pieter Steinz (34,95). Zwervend van lemma naar lemma, van ontdekking naar ontdekking, verlies je de uren uit het oog. Voor Steinz zegt niet alleen Guernica iets over ons Europeanen, of Ulysses, maar ook de Billy-boekenkast en de kever, Monty Python en de scandithriller. Dat maakt zijn verzameling Europarafermalia (woord met dank aan Renko Douze) fris en onverwacht. Om steeds weer op terug te grijpen.