De vakantie is voorbij, nieuwe boeken verschijnen.

Het leek wel of alle boeken met vakantie waren. De afgelopen weken kwam er weinig nieuws uit, Augustus van John Williams daargelaten.

Maar dat is nu voorbij, hoera! De nieuwe Mitchell is binnen (in het Engels). Ik heb er al goede en intrigerende verhalen over gehoord. Denk aan een beetje van Jacob de Zoet en een beetje van Wolkenatlas. En de eerste zin is al goed:

‘I fling open my bedroom curtains, and there’s the thirsty sky and the wide river full of ships and boats and stuff, but I’m already thinking of Vinny’s chocolatey eyes, shampoo down Vinny’s back, beads of sweat on Vinny’s shoulders, and Vinny’s sly laugh, and by now my heart is going mental and, God, I wish I was waking up at Vinny’s place in Peacock Street and not in my own stupid bedroom.’
The Bone Clocks van David Mitchell (19,95)

Het (non-fictie) boek met deze zin is ook binnen: “‘Ik haalde voorzichtig de lagen slib eraf en toen kwam de mooiste vis tevoorschijn die ik ooit had gezien,’ herinnert ze zich.” De coelacant (spreek uit: seulakant), die vis die de dinosauriërs en zijn eigen uitgestorvenheid overleefde, is het onderwerp in Een vis uit andere tijden van Samantha Weinberg. (21,99) Een fascinerend beest met een fascinerend verhaal.

Meesterchroniqueur Philipp Blom heeft weer een staaltje geschiedschrijving afgeleverd. Na zijn beroemde De duizelingwekkende jaren, over Europa tussen 1900 en 1914, heeft hij nu het interbellum uitgeplozen. Alleen de wolken, cultuur en crisis in het Westen, 1918-1938 (34,90)
Ook een citaat: ‘Auto’s, films en radio’s brachten traditionele waarden meer schade toe dan oceanen alcohol hadden kunnen doen, alleen was het een stuk moeilijker om daar de pest aan te hebben.’