Proeven van een kookboek: Midnight Chicken

Midnight Chicken en andere recepten die het waard zijn om voor te leven van Ella Risbridger is een boek vol recepten voor moeilijke dagen. Echt moeilijke dagen.

Daaruit heb ik gisteren gekookt. Het was geen ‘echt moeilijke’ dag, maar wel een pittige. Ik had behoefte aan opwekkend eten en maakte (Net geen) chao xa ga (p. 142), ‘een soort Vietnamese rijstepap met citroengras (dit klinkt vreselijk en daarom heb ik het niet als receptnaam gebruikt)’. Risbridger heeft niet alleen opwekkende gerechten, maar ook heerlijke zinnen. Bij (Net geen) chao xa ga schrijft ze: ‘Het is meer dan de som der delen; het is idioot troostrijk en zuiver van smaak, en je voelt je beter als je hebt gegeten.’

Het boek staat vol van dit soort zinnen, verwarmende beelden en versterkende verhalen. Een boek dat je levenslust opwekt, en je eetlust.

Bij het maken van de bouillon van (Net geen) chao xa ga staat ‘Houd een snuf limoenrasp achter en doe de rest met het limoensap in de pan. Adem diep in. Voel je beter.’ Ik deed het en het werkte. Het huis ging ruiken naar een Oost-Aziatisch restaurantje, mijn lichaam, gepijnigd door een ontsteking, kalmeerde.

Nadeel van een recept met dit soort levensingrediënten is dat er veel tekst is in een eenvoudig recept. Je moet er dus je kop bijhouden, maar aan de andere kant: het gaat ook niet heel erg mis als je wat stappen door elkaar haalt. Volgende keer zal ik meer bouillon toevoegen, omdat het nu meer een risotto-consistentie dan een pap-consistentie had. Verder hoeft er niets aan veranderd te worden, gaat rechtstreeks op mijn favorietenlijstje.

Het resultaat is zingy, pittig. Comfortfood voor lichaam en ziel. Na het eten had ik me weer verzoend met het leven.