De balans van 2016: onze favoriete boeken van het jaar

Sil en ik hebben gewikt en gewogen en onze toplijstjes van 2016 gemaakt. Op beide lijstjes een debuut en één titel komt zelfs 2x voor. Lijstjes van leesplezier. Ook tippen we de boeken die we in de Kerstvakantie gaan lezen. Lijstjes vol verheugen!

De mooiste boeken van 2016 – Sil

3. Conclaaf – Robert Harris.

De Paus is dood en het is aan Jacopo Lomeli, deken van het college van kardinalen, om het conclaaf in juiste banen te leiden. Als gezagsgetrouwe oude rot in Rome wil hij de stemrondes zo soepel en eerlijk mogelijk laten verlopen, maar Harris zou Harris niet zijn als vuile machtspelletjes en theo-politiek gekonkel zich niet al snel aandienen. Een ontzettend smeuïge en vileine thriller waar het vertelplezier vanaf spat.

2. De Nix – Nathan Hill

Debuterend auteur Nathan Hill werd onthaald als het Amerikaanse talent van 2016. Of ‘ie dat werkelijk is, laat ik het in midden, maar ‘De Nix’ is een knap geconstrueerde, ambitieuze roman waarin Hill laat zien over talloze stijlen te beschikken. Centraal staat de apathische Samuel, een mislukte schrijver die als kind door zijn moeder verlaten is. Als zij na decennia afwezigheid opeens in de media opduikt nadat ze een Trump-achtige politicus met stenen heeft bekogeld, besluit Samuel een sleazy biografie over haar te schrijven. Wat volgt is een tragikomische familiegeschiedenis die langs vele personages, landen en tijden voert.

1. Hot Milk – Deborah Levy

Sofia’s moeder lijdt aan een mysterieuze spierziekte waardoor ze het grootste gedeelte van de tijd verlamd is. Samen reizen ze af naar een Spaanse kliniek aan de desolate zuidkust, waar de enigmatische arts Dr Gomez (een personage dat zo lijkt weggelopen uit een David Lynch-film) de scepter zwaait. En ondertussen broeit er het nodige tussen moeder en dochter. Waar ik normaal gesproken hou van nuchter proza, raakte ik al lezende betoverd door Hot Milk’s poëtische taal en magisch-realistische sfeer.

De mooiste boeken van 2016 – Lot

1. Het meest verrast was ik door het debuut van Roos van Rijswijk, Onheilig. Het verhaal wordt uit twee perspectieven verteld: de moeder en de zoon. Van Rijswijk weet de stem van de moeder zo goed te vangen: boos, onwillig, cynisch, maar ook kwetsbaar en met zwarte humor. De zoon beziet Van Rijswijk veel afstandelijker, met humor. Een knappe afwisseling en veel balans, zeker voor een eerste boek! En zo licht van toon! Prachtig.

2. Vier maanden las ik in The Argonauts (De Argonauten is de vertaling), een memoir van Maggie Nelson. Uitgangspunt is haar liefde voor Harrie Dodge, een kunstenaar die zich genderfluïde noemt. Die liefde leidt tot mooie, soms onaffe, soms moeilijke gedachten over taal, familieverhoudingen, gender en de manier waarop de buitenwereld vormgeeft hoe je naar jezelf en je omgeving kijkt. Hoewel Nelson haar tekst doorspekt met namen van denkers, wetenschappers en kunstenaars, blijft haar blik open en fris. Ze beziet alles ten eerste met verwondering. Eerlijk, integer en intelligent.

3. Ik las boeken van doorgewinterde auteurs, die (relatief) nieuw voor mij waren. Ik genoot van hun vakmanschap, hun schrijfgemak en hun knipogen naar de lezer. Robert Harris maakte het meeste indruk met zijn nieuwe thriller Conclaaf. Wat een heerlijk boek! Tientallen kardinalen opgesloten in het Vaticaan om een nieuwe Paus te kiezen. Hoe spannend kan dat zijn? Bloedspannend! En met zoveel vaart en plezier geschreven.

Verheuglijstjes

Er verschijnt meer dan we lezen kunnen. Bij dat feit moet een boekhandelaar zich neerleggen. Soms blijft er een boek hangen: dát moet ik toch nog eens lezen. Wij zetten er drie op een rijtje.

Sil: Boeken uit 2016 die ik nu toch nodig eens moet lezen:

DIJK – H.M. van den Brink
Dat Over het water een prachtig boek is, hoeft niemand meer uitgelegd te worden. Dus dat ik DIJK nodig moet lezen, denk ik ook niet.

Het Smelt – Lize Spit
De bestverkochte debuutroman van de Lage Landen van 2016. Iedereen die ik erover sprak was enthousiast en het ligt al maanden op mijn nachtkastje. En toch begon ik maar niet. Onlangs las mijn vriendin het, en zelfs zij was laaiend. Nu wil ik eindelijk wel eens weten what the fuzz is all about.

Golden Hill – Francis Spufford
Deze schelmenroman, die zich afspeelt in het New York van de 18e eeuw, werd door The Times uitgeroepen tot boek van het jaar. Terwijl ik de Angelsaksische hedendaagse literatuur toch op de voet volg, had ik er nog nooit van gehoord. Ik ben razend nieuwsgierig!

Verlanglijstje van Lot

Swing Time – Zadie Smith
Zadie Smith houdt me gevangen sinds haar debuut, Witte tanden. Ik verheug me op een kerstvakantie met haar nieuwste roman.

Draad – Julia Blackburn
Blackburn zocht een nieuw onderwerp voor een boek en kwam op borduurkunstenaar John Craske, maar hij is net zo aan- en afwezig in het boek als het geweer van de soldaat in de mop in het voorwoord van deze “biografie” (volg je ’t nog?). Ik ben er al in begonnen, maar het is zo’n boek waar je tijd voor moet nemen.

Garth Greenwell- Wat van jou is
Werd mij getipt door een lezer die ik hoog heb zitten. Hij vond het steengoed. Ik kijk ernaar uit!

Enfin, natuurlijk hebben we in 2016 nog talloze andere boeken gelezen we die inspirerend, spannend, ontroerend of vermakelijk vonden. En daar vertellen we u graag meer over in de boekwinkel! We wensen u in ieder geval een gezond en gelukkig 2017 vol leesplezier.