Twee observerende vrouwen

Gelukkig is Roxanne weer terug van verlof. Ik hou namelijk erg van voorlezen en Roxanne wil meestal wel naar me luisteren.

Daarom heb ik al veel in Rinkeldekink gelezen, het boek dat Martine Bijl schreef over haar hersenbloeding en daarna haar gebroken heup en haar depressie. Ze schrijft goed en grappig, dat wisten we al. Dat ze zelfspot heeft, had ik al een beetje gezien bij Heel Holland Bakt, maar dat ze ook zo ongenadig realistisch, hard en met liefde tegelijk naar zichzelf kan kijken (en naar de omgeving), dat valt me elke keer op als ik Rinkeldekink opensla. En dan ga ik weer voorlezen aan Roxanne. Een aanrader, dus.

Martine Bijl deelt met Paulien Cornelisse een scherp observerend oog, voor zichzelf en de ander. Bijl en Cornelisse beschrijven wat er abnormaal is aan het normale leven. Cornelisse’s nieuwe boek Taal voor de leuk gaat dan ook eigenlijk meer over mensen in het dagelijks leven dan over taal. Er is geen dwingende reden om te schrijven, zoals de ziekte bij Bijl, daarom zijn de stukjes in Taal voor de leuk vaker grappig en niet schrijnend. Maar wel erg raak.

Ik bedenk me dat ik Roxanne nog niet heb voorgelezen uit Taal voor de leuk. Straks maar even doen.