Non-fictie leesclub: de bedachtzame boekenwurm

Elk non-fictieboek is een interface, een intermediair tussen u en een ‘stukje realiteit’ dat u niet kent. Eigenlijk is non-fictie het equivalent van fotografie, zoals fictie dat is van schilderkunst. Een deel van de werkelijkheid wordt door een non-fictieboek uitgelicht, ingekaderd en speciaal belicht om te onderzoeken wat we nu eigenlijk voor ons zien. Bent u nieuwsgierig naar wat zich ophoudt achter ‘de waan van de dag’ én wilt u daar met anderen over van gedachten wisselen tijdens een prettig gesprek, dan is de non-fictie leesclub iets voor u!

Non-fictie leesclub: de bedachtzame boekenwurm als tegenwicht voor de vluchtige kwetteraar.

Om deel te nemen aan de leesclub hoeft u een non-fictieboek niet helemaal te lezen (alhoewel dat natuurlijk best mag). Het belangrijkste is dat u zich een idee hebt gevormd van wat het boek te vertellen heeft en hoe dit resoneert met uw blik op de wereld. Om hierover in gesprek te gaan wordt voor elke bijeenkomst van u gevraagd om een citaat mee te brengen uit het boek, een citaat dat bij u de meeste weerklank vindt en waar u persoonlijke betekenis aan hecht.

De non-fictie leesclub komt eens in de zes weken bij elkaar en wordt gemodereerd door journaliste/kunstenares Teresa van Twuijver. Boeken worden in overeenstemming gekozen. Getracht wordt een goede balans te vinden tussen politiek, filosofie, geschiedenis, biografie, economie, maatschappij, cultuur en wetenschap. De nadruk zal liggen op actuele boeken, maar ‘klassiekers’ kunnen naar wens de revue passeren. Er is geen voorkennis vereist.

Een paar tips.
• Formuleer voor uzelf, voordat u het boek openslaat, een kleine verwachting. Waar denkt u dat het boek over gaat en wat hoopt u van het boek op te steken? Noteer een korte reflectie op het schutblad. Dit klinkt ‘huiswerk-achtig’ maar u zult zien dat het boek hierdoor meer persoonlijke betekenis voor u krijgt.
• Lees in ieder geval de inleiding. Vaak wordt hier een ‘totaaloverzicht’ gegeven van het boek en licht(en) de auteur(s) zijn/haar/hun motieven en belangrijkste conclusies nader toe.
• Hebt u weinig tijd, scan dan de inhoudsopgave en kies de hoofdstukken die u het meest interesseren. Wees zo kieskeurig als u wilt. Het is geen schande om de rest van het boek achterwege te laten wanneer u het idee hebt dat uw selectie voldoende verrijkend is.
• U hoeft een non-fictieboek niet van begin tot einde te lezen. Sterker: het is vaak veel beter om door het boek te bladeren en te beginnen waar u wilt, waar uw oog op valt, waar u een aanknopingspunt vindt. Zie non-fictie als een lopend buffet: aan u de keuze! (Overigens worden noodzakelijke leesinstructies, zonder welke het boek onbegrijpelijk dreigt te worden, vaak expliciet door de auteur aangegeven.)
• U kunt ook integraal scannen: u leest van alle hoofdstukken het begin, de tussenkopjes en het einde.
• Heeft een boek illustraties, bekijk deze dan eerst zonder de bijschriften te lezen. Laat het beeld op u inwerken en probeer u af te vragen wat u ziet en hoe dit aanhaakt bij het thema van het boek. Ook dit verhoogt uw perceptie en leesplezier.
• Schrijf in de kantlijn! Onderstreep! Maak aantekeningen! Noteer associaties. En stel vragen: schrijf in uw boek de vragen die u aan de auteur zou willen stellen. Zo gaat u ‘in gesprek’ met de tekst.
• Wees niet bang voor verveling. Sommige taaie teksten hebben een fantastische pay-off wanneer u ze eenmaal hebt doorgewerkt. Maar laat verveling niet de overhand krijgen. Wanneer een boek u gewoonweg niet weet te boeien, ook niet wanneer u zich daar enige tijd overheen aan het zetten bent, dan heeft het boek u blijkbaar weinig te melden. De interessante vraag is dan: waarom eigenlijk niet?