Boek van de week: Hier zijn is heerlijk

Alleen al de titel. Hier zijn is heerlijk
Alleen al de titel neemt me in voor Paula Modersohn-Becker (Duitsland, 1876-1907), het is een citaat van haar. Zó te kunnen genieten.
Het tekent de vrouw over wie Marie Darrieussecq een prachtig boekje schreef: iemand die, ondanks de tijd, ondanks de onstandigheden, ondanks de mensen, bleef doorgaan met zijn wie ze was. Ze werd niet bitter, ondanks de tegenslagen die ze te verwerken had als een ambitieuze schilder in een tijd dat vrouwen alleen geacht werden huis te houden en baby’s te krijgen.
Het is aan de schrijfkunst van Darrieussecq te danken dat we Modersohn-Becker zien als de mens die ze was, zonder simplificaties, zonder verklaringsdrang. Een ode aan een bijzondere schilder en tegelijkertijd een ode aan alle vrouwen die hun eigen weg gaan.

Darrieussecq zelf gaat ook haar eigen weg. Haar boeken hebben in Nederland weinig bekendheid, maar in Frankrijk wordt ze gezien als een van de belangrijkste hedendaagse auteurs.

Elk boek is anders, van toon, van ritme, van onderwerp, maar vrijwel elk boek vertelt over vrouwenlevens. Hoe bitterzoet het leven voor een vrouw vaak is. Gemakkelijke boeken zijn het vaak niet, ze schuren, ze leggen onbesproken thema’s bloot. Maar hoe! Misschien is het wel duidelijk: ik ben fan van haar werk.

Hier zijn is heerlijk is een fijn boek om kennis te maken met twee eigenzinnige vrouwen: Modersohn-Becker en Darrieussecq.

Al voordat dit boek boek van de week was, liep het verrassend goed, zoals ik ook aan Maarten Moll van Het Parool vertelde toen hij me interviewde. Het artikel stond 29 augustus in de krant.