Kleine haperende vluchten

van Joost:

Trefzeker, sensitief en geserreerd proza, dat toch weelderig is in zijn verbeeldingskracht. Wat een geweldige schrijver is Brockhus, die in deze roman een portret schetst van afwezigheid en wanhoop. Dat klinkt duister en dat is het ook, maar toch is er veel ruimte voor tederheid (een ruimte die zich in de taal zelf bevindt).

van de uitgever:

Een ongewoon mooie roman over een vrouw die verdwijnt en haar man en dochtertje achterlaat.
Een architect en een schrijfster verhuizen naar een afgelegen plek. Het is een toevluchtsoord aan de rand van een onbedorven dorp waarvoor hij het nieuwe dorpscentrum heeft ontworpen. Zij hoopt er te kunnen schrijven, er iets uitzonderlijks te maken. Maar de stilte en de afzondering trekken algauw naar binnen. Ze gedraagt zich steeds dromeriger, onttrekt zich aan de wereld en dan verdwijnt ze. Spoorloos, terwijl hij achterblijft met hun dochtertje.
In een uitzonderlijke stijl en met een zeldzame precisie schetst Femke Brockhus het leven van dit jonge stel, waarin altijd al barsten zaten. Kleine haperende vluchten is een ontroerende en beklemmende roman over ouderschap, omgaan met verlies en het al te menselijke verlangen om te willen verdwijnen. Een boek dat in stilte overdondert.