Blog
Leestips voor Spanje
Schrijver, schilder en liefhebber van Spaanse literatuur Aafke Steenhuis las voor Over het water Tuin aan zee van Mercè Rodoreda. Daarna schreef ze dit:
‘De Catalaanse Mercè Rodoreda is een van mijn lievelingsauteurs. Ze leefde van 1908-1983, woonde als gevolg van de Spaanse burgeroorlog heel lang en armoedig in ballingschap in Frankrijk, en schreef in het Catalaans – misschien de reden dat ze niet erg bekend is. Het meest hou ik van haar roman Colometa – over een meisje in een banketbakkerij dat in de tijd van het opkomend fascisme in Barcelona trouwt met een onbesuisde jongeman die duiven houdt. Ook haar andere romans en verhalen: Gebroken spiegel, Aloma, Mijn Cristina, De dood en het voorjaar en In de Cameliastraat zijn subtiele, heel zintuiglijke beschrijvingen van menselijke verhoudingen en de omgeving waarin die mensen wonen.
In Tuin aan zee beschrijft ze, vanuit het perspectief van een oude, wijze tuinman, het leven van een rijke familie in een landhuis aan zee in de buurt van Barcelona. De tuinman verzorgt de bloemen en struiken, kijkt uit over de Middellandse Zee en vangt flarden op van het mondaine, verveelde leven van de eigenaars van het huis, die veel zomergasten hebben. Op een gegeven moment wordt er een nog rijker, voornamer huis naast gebouwd. De buren gaan veel met elkaar om, maar langzamerhand blijkt dat er oude, hevige en wrede banden zijn tussen hen.
Het boek is weer heel sfeervol geschreven. Waar ik aan moest wennen, is dat deze keer geen vrouwelijk hoofdpersonage, maar een oude man de verteller is. Zijn waarnemingen van de gebeurtenissen en conflicten in het huis en de tuin is zo verfijnd, dat ik de hele tijd de aanwezigheid van Mercè Rodoreda zelf voel.’ Aafke Steenhuis
Hieke was onder de indruk van Ook dit gaat voorbij van Milena Busquets. Een autobiografische wordingsroman van een vrouw, die na de dood van haar moeder niet alleen rouwt om haar moeder, maar ook om de jeugd die ze verlaat achter zich moet laten.Het speelt zich af in het pittoreske Spaanse plaatsje Cadaqués.
Op vakantie naar Frankrijk?
Deze boeken zijn leuk om op locatie te lezen!
Een aantal buitenlandse auteurs schreef interessante boeken over Frankrijk. Dave Goulson schreef heel fijn over de insecten op zijn Franse landje: Geroezemoes in het gras. Graham Robb schreef een schitterend boek over de geschiedenis van Frankrijk buiten Parijs. Hij reisde per fiets door Frankrijk en ontdekte dat het tot de aanleg van de snelwegen duurde voordat Frankrijk echt een eenheid werd. De ontdekking van Frankrijk heet het.
Julio Cortazar en Carol Dunlop onderwierpen in 1982 die Franse snelweg aan een minutieus onderzoek door alle 65 parkeerplaatsen tussen Parijs en Marseille te bezoeken met hun Volkswagenbusje. Ze noemden zichzelf De autonauten van de kosmosnelweg en schreven er een grappig-chaotisch boek over, opgebouwd uit losse flarden. Mooi om kaft aan kaft te lezen met En Route, Lorànt Deutsch’s geschiedenis aan de hand van oude en nieuwe wegen in Frankrijk.
Toptip voor Frankrijk: Onderworpen, de nieuwe Houellebecq. Mooi geschreven, goed verhaal en relevant. Over de onverschilligheid van ons, mensen, ten opzichte van ontwikkelingen die ons onwelgevallig zouden moeten zijn. We bespraken het op radio 4. Dat is hier na te luisteren (scroll naar fragmenten: boek van de week).
Zijn vorige, De kaart en het gebied, is ook een aanrader. Indeze laatste twee boeken toont Houellebecq mededogen voor de mensheid en haar zwaktes. Daardoor is het minder kil.
Dear Mister Veronesi
Dit voorjaar was één van mijn favoriete schrijvers in de Tolhuistuin, vanwege zijn nieuwe boek Zeldzame aarden. Boekhandel Over het water was er, maar ik was er niet. Vanuit Barcelona schreef ik Sandro Veronesi een brief:
Barcelona, May 6, 2015
Dear mister Veronesi,
Unfortunately we are not destined to meet tonight. I am sorry. It would have been such an honour to talk to you in person. To you, one of my favourite writers. I would have been able to tell you how much your book Kalme chaos (Caos Calmo) meant for my life, means to me still.
Kalme chaos is the only book that took me three weeks to read out of sheer beauty. I didn’t want it to end, I wanted to linger on every word and then again on every sentence. After finishing Kalme chaos I didn’t start reading a new novel for another three weeks. The experience was too dear to be overwritten with a new story.
In my working life too, your book meant so much to me. I worked in a bookstore in Nijmegen, The Netherlands, at that time. I wrote a little note on the pile of copies of Kalme chaos in the shop, telling the experience described above. In the following 3 months we sold 7 times as much copies as in the three months before it. Customers came especially to me after the note, saying: “tell me what to read next, because you understand what I like.” And then I realised I could sell books, really sell books. And I started dreaming about a bookstore of my own…
Fast-forward 7 years and here we are: in September 2013, crisis roaring, I started my own bookstore in Amsterdam-Noord. The people in the neighbourhood, as well as family and friends, believed in my plan and gave me the funding to start. Since the beginning, my shop, Boekhandel Over het water, thrives. It is small but growing. My customers are content and happy, as am I. And the seed was your novel.
In January I planned a well-needed trip to Barcelona to replenish energy and get fresh inspiration. I looked forward to my trip until a couple of weeks ago when uitgeverij Prometheus invited me to sell your books tonight. Before I could despair, my wonderful husband offered to go instead of me. Better than nothing. I hope he will bring my copy of Kalme chaos for you to sign.
Maybe it is just as well we won’t meet. Probably I wouldn’t have been able to breathe a word or I would have started babbling. I know I wouldn’t have been able to tell you what I have written down here.
Thank you, Mister Veronesi!
Here in Barcelona I very much enjoy your new novel, Zeldzame aarden (Terre rare). I notice again that I want to read ever slower to better absorb the words, the sentences. Thank you for giving me this new pleasure!
Written in Fundacio Joan Miro, one of my favourite painters. Life is good.
Yours sincerely, Lot Douze
Transcribed from handwritten.